| „Kiedy byłem w Nowym Jorku, pewna starsza pani przychodziła na moje zajęcia. Nie na Drugiej Alei; kiedy po raz pierwszy zacząłem na 72. Ulicy. Tak więc ona miała syna. Zapytałem więc: «Dlaczego nie ożenisz swojego syna?». «No cóż, jeśli może utrzymać żonę, nie mam nic przeciwko». Samo utrzymanie żony to w dzisiejszych czasach wielkie [i wymagające wielkiej pracy] zadanie. Dākṣyaṁ kuṭumba-bharaṇam (SB 12.2.6). A mimo to nadal jesteśmy bardzo dumni, że robimy postęp. Nawet ptak utrzymuje żonę, nawet zwierzę utrzymuje żonę. A człowiek waha się, czy utrzymywać żonę? Rozumiesz? A oni są zaawansowani cywilizacyjnie? Hmm? To okropny wiek. Dlatego Caitanya Mahāprabhu powiedział, żeby w żaden sposób nie marnować czasu. Po prostu intonuj Hare Kryszna. Harer nāma harer nāma harer nāmaiva... (CC Adi 17.21). Ludzie w ogóle nie interesują się życiem duchowym. Brak [im] dociekliwości." [przypis tłumacza]
|
