| "ਇਹ (ਭ. ਗਾ. 16.1-3) ਯੋਗਤਾ ਹਨ, ਦੈਵ-ਸੰਪਦਾ। ਅਭਯਮ: ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਿਰਭਉ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੌਣ ਨਿਰਭਉ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਬੱਧ ਆਤਮਾ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਡਰਨਾ। ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਾਵਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਉੱਨਤ ਹੈ, ਉਹ ਨਿਰਭਉ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਸਤਵ-ਸੰਸ਼ੁਧੀ। ਸਤਵ-ਸੰਸ਼ੁਧੀ। ਸਾਡੀ ਇਹ ਸਤਵ, ਹੋਂਦ ਦੀ ਸਥਿਤੀ, ਅਪਵਿੱਤਰ, ਰੋਗੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਮਰਦੇ ਹਾਂ, ਦੁਬਾਰਾ ਜਨਮ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੁੰਤੀ। ਇਸ ਲਈ ਸਤਵ-ਸੰਸ਼ੁਧੀ: ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਜੂਦ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਤਪਸਿਆ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਤਪੋ ਦਿਵਯੰ ਪੁੱਤਰਕਾ ਯੇਨ ਸ਼ੁੱਧਯੇਤ ਸਤਵਮ (SB 5.5.1)। ਤਪਸਿਆ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਤਪਸਿਆ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਤਪਸਿਆ, ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਕਨੂੰਨਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦਸਤ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਉਸਨੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਪਸੰਦ ਹੈ ਖਾ ਲਵੇ, ਫਿਰ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਦਿਨ ਵਰਤ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਫਿਰ ਇਹ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸਤਵ-ਸੰਸ਼ੁਧੀ ਹੈ।"
|
