| "ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਰਮਹੰਸ ਹੈ। ਨਾ ਤਾਂ ਕੁਟੀਚਕ, ਨਾ ਹੀ ਬਹੁਦਕ, ਨਾ ਹੀ ਪਰਿਵਰਜਕਾਚਾਰਯ। ਪਰਮਹੰਸ। ਇਸ ਲਈ ਚੈਤੰਨਯ-ਚਰਿਤਾਮ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਭਗਵਾਨ ਚੈਤੰਨਯ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਗੁਰੂ-ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ-ਕ੍ਰਿਪਾਯਾ ਪਾਯਾ ਭਗਤੀ-ਲਤਾ-ਬੀਜ (CC Madhya 19.151)। ਇਹ ਭਗਤੀ-ਲਤਾ-ਬੀਜ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਦਇਆ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਰਿਸ਼ਭਦੇਵ, ਜੋ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮਯੀ, ਹੰਸੇ ਗੁਰੌ ਮਯੀ। ਤੁਸੀਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਉੱਪਰ ਛਾਲ ਨਹੀਂ ਮਾਰ ਸਕਦੇ: "ਖੈਰ, ਮੈਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਿੱਧਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੋਲ ਜਾਵਾਂਗਾ।" ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਦਮਾਸ਼ ਹਨ, ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਨਹੀਂ, ਇਹ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਰੂ, ਫਿਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ। ਹੰਸੇ ਗੁਰੌ ਮਯੀ, ਭਕਤਿਆਨੁਵਰਤਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਵਰਣਨ ਹਨ, ਇਹ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਨੁਸਖੇ ਦੇ ਵਰਣਨ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੀਏ, ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਰਮਨੁਬਧੋ ਦ੍ਰਿੜ ਆਸ਼ਲੇਥੇਤ (SB 5.5.9)। ਫਿਰ ਇਸ ਭੌਤਿਕ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਮਾਣਨ ਦੀ ਸਾਡੀ ਤੀਬਰ ਇੱਛਾ, ਉਹ ਢਿੱਲੀ ਪੈ ਜਾਵੇਗੀ। ਇਹ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੈ।"
|
