"ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਵੈਸ਼ਨਵ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈ, ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈ, ਕਿ ਇਹ ਬਦਮਾਸ਼ ਭੌਤਿਕ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਦੁੱਖ ਕਿਵੇਂ ਝੱਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਾਵਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਿਵੇਂ ਸਿਖਾਈਏ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਖੁਸ਼ ਕਰੀਏ, ਇਹ ਵੈਸ਼ਣਵ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਹੈ। ਵੈਸ਼ਣਵ ਦੀ ਚਿੰਤਾ, ਨਿੱਜੀ, ਕੋਈ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਵੈਸ਼ਣਵ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ "ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਕਿਤੇ ਵੀ ਜਪ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਨੰਦ ਮਾਣ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।" ਨਹੀਂ। ਫਿਰ ਵੀ, ਵੈਸ਼ਣਵ ਜੋਖਮ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਕਿ "ਮੈਂ ਵੈਕੁੰਠ ਜਾਂ ਕਿਤੇ ਵੀ ਇਕੱਲਾ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਦੁਸ਼ਟਾਂ ਨੂੰ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ।" ਇਹ ਵੈਸ਼ਣਵ ਹੈ।"
|