"ਮੁਕਤ (ਇੱਛਾ ਤੋਂ) ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਸਲ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਸੋਨੇ ਵਾਂਗ। ਅਸ਼ੁੱਧੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਅਸ਼ੁੱਧੀਆਂ, ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਧੋ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਪਿਘਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸਾਰੀਆਂ ਗੰਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸਥਿਤੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਅਨਿੱਖੜਵਾਂ ਅੰਗ ਹੈ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾਉਂਦਾ, ਇੱਛਾਹੀਣਤਾ ਦਾ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਮੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, "ਸਮਰਪਣ ਕਰੋ।" ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦਾ, ਤਾਂ ਭੌਤਿਕ ਇੱਛਾਵਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਰਵੋਪਾਧਿ-ਵਿਨਿਰਮੁਕਤਮ (CC ਮੱਧ 19.170)। ਅਨਿਆਭਿਲਾਸ਼ਿਤਾ-ਸ਼ੂਨਯਮ (ਭਕਤੀ-ਰਸਾਮ੍ਰਿਤ-ਸਿੰਧੂ 1.1.11)। ਨਹੀਂ ਤਾਂ, ... ਉਹ ਇੱਕ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਸੁਧਾਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਫਿਰ ਇਹ ਇੱਕ ਹੋਰ ਇੱਛਾ ਪੈਦਾ ਕਰੇਗਾ।"
|