"ਸੈਂਕੜੇ ਮੂਰਖ ਬੱਚੇ, ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ। ਵਰਮ ਏਕ। ਵਰਮ ਗੁਣੀ-ਪੁੱਤਰ, ਉਸਨੂੰ ਯੋਗ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਗੁਣੀ ਕੌਣ ਹੈ? ਜੋ ਭਗਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਅਤ ਵਿਦਵਾਨ ਹੈ। ਕੋਟ ਪੁਤ੍ਰੇਣ ਜਾਤੇਨ, ਯੋ ਨ ਵਿਦਿਆ ਨ ਭਗਤੀਮਾਨ। ਅਜਿਹੇ ਮੂਰਖ ਬੱਚੇ ਦਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਜੇਕਰ ਉਹ ਭਗਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਵਿਦਵਾਨ ਹੈ? ਖਨੇਨ ਚਕਸ਼ੁਸ਼ਾ ਕਿਮ ਚਕਸ਼ੁ: ਪੀਡੈਵ ਕੇਵਲਮ। ਅੰਨ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ? ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਉਹ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਵਰਗਾ, ਧਰੁਵ ਮਹਾਰਾਜ ਵਰਗਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਬੱਚਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ, ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਬਿੱਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਰਗੇ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਹੈ? ਇਹ ਚਾਣਕਯ ਪੰਡਿਤ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਹੈ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਣ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ: ਏਕਸ਼ ਚੰਦਰਸ ਤਮੋ ਹੰਤੀ ਨ ਚ ਤਾਰਾ-ਸਹਸ੍ਰਸ:। ਜੇਕਰ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੰਦ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਪੂਰੇ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੇਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ। ਲੱਖਾਂ ਤਾਰਿਆਂ ਦਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ? ਇਸ ਲਈ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਸਕੋ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਭਗਤ ਅਤੇ ਵਿਦਵਾਨ ਬਣਾ ਸਕੋ। ਫਿਰ ਇਹ ਸਫਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।"
|