| "ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਕਿੱਤਾਮੁਖੀ ਕਰਤੱਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਹਰ ਕੋਈ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਵੈਦਿਕ ਸੱਭਿਅਤਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਮਾਜ ਅੱਠ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਵਰਣਾਸ਼ਰਮ-ਧਰਮ ਇਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ - ਚਾਰ ਵਰਣ ਅਤੇ ਚਾਰ ਆਸ਼ਰਮ। ਭੌਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਚਾਰ ਵਰਣ: ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਕਸ਼ੱਤਰੀ, ਵੈਸ਼, ਸ਼ੂਦਰ। ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ, ਗ੍ਰਹਿਸਥ, ਵਾਨਪ੍ਰਸਥ ਅਤੇ ਸੰਨਿਆਸ। ਇਹ ਅੱਠ ਭਾਗ। ਇਸ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੱਠ ਭਾਗਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਇੱਕ ਕਿੱਤਾਮੁਖੀ ਕਰਤੱਵ ਹੈ। ਤਾਂ ਕਰਤੱਵ ਕੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਰਤੱਵ ਕਿਵੇਂ ਸੰਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਇਹ ਹਰੀ-ਤੋਸ਼ਣਮ ਹੈ: ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਰਵਉੱਚ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨਾ। ਇਹ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਹਰੀ ਕੌਣ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਖੁਸ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਧੁਨਿਕ ਸੱਭਿਅਤਾ ਦਾ ਨੁਕਸ ਹੈ, ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਕੌਣ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਨੁਕਸ ਹੈ। ਜੀਵਨ, ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈ। ਇਹ ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵੈਦਿਕ ਸਭਿਅਤਾ ਨੂੰ ਵਰਣਾਸ਼ਰਮ-ਧਰਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।"
|
