"ਤਾਂ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਦੇਹਿਨੋ ਸ੍ਮਿੰ ਯਥਾ ਦੇਹੇ ਕੌਮਾਰਮ ਯੌਵਨਮ ਜਰਾ, ਤਥਾ ਦੇਹਾਂਤਰ-ਪ੍ਰਾਪਤਿ: (ਭ.ਗ੍ਰੰ. 2.13)। ਦੇਹਾਂਤਰ-ਪ੍ਰਾਪਤਿ:, ਜਾਣਕਾਰੀ ਉੱਥੇ ਹੈ। ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਜੀਵਨ ਨਹੀਂ ਹੈ? ਹੈ। ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਇਹ ਸਮਝਣ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, "ਮੇਰਾ ਅਗਲਾ ਜੀਵਨ ਕੀ ਹੈ? ਕੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ? ਅੱਜ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਕੱਲ੍ਹ, ਜੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਬਣ ਜਾਵਾਂਗਾ।" ਇੱਥੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਠੇ ਹਾਂ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਹ ਇੱਕ ਇੰਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਿੱਲ ਸਕਦਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੱਕਰਵਾਤ ਵਿੱਚ, ਤੇਜ਼ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ, ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਉੱਥੇ ਖੜ੍ਹਾ ਰਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂ? ਅਸੀਂ, ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ, ਅਸੀਂ ਜੀਵਤ ਹਸਤੀਆਂ ਹਾਂ। ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਰੀਰ ਕਿਉਂ ਮਿਲਿਆ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਰੀਰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਸਰੀਰ ਕਿਉਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਇੰਨੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ, 8400000 ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ, ਅਤੇ ਵੱਖਰੀ ਸਥਿਤੀ ਕਿਉਂ ਹੈ? ਇਹ ਕਿਉਂ ਹੈ? ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਅੰਧਾ, ਅੰਨ੍ਹਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।"
|