ES/690110 - Clase Iniciacion y Matrimonio - Los Angeles
Prabhupāda:
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine
¿Cuál es su nombre?
Devoto: Ṛṣabhadeva.
Prabhupāda: ¿Eh? Ṛṣabhadeva, sí. Ṛṣabhadeva fue el... era un emperador del mundo, y Él fue una encarnación de Kṛṣṇa. Así que Ṛṣabhadeva Dāsa. Tú no eres Ṛṣabhadeva, pero eres sirviente de Ṛṣabhadeva. Recuérdalo siempre. Cuando damos algún nombre espiritual, ese es un nombre de Kṛṣṇa, y nosotros somos sirvientes, Ṛṣabhadeva Dāsa. Así que tu nombre es Ṛṣabhadeva Dāsa, y obtendrás toda la información de Tamāla, las diez clases de ofensas. ¿Conoces nuestros principios regulativos?
Ṛṣabhadeva: No sexo ilícito.
Prabhupāda: Sí.
Ṛṣabhadeva: No comer carne, ni huevos ni pescados, no juegos de azar....
Devoto: Intoxicación.
Ṛṣabhadeva: No intoxicentes.
Prabhupāda: Muy bien. Recuerda esto. Está bien, toma. Canta Hare Kṛṣṇa y sé feliz.
Devotos: ¡Har ibol! (pausa)
Prabhupāda: (japa) (pausa)
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine
Ven. ¿Cómo es?
Devoto: Bhadrasena.
Prabhupāda: Bhadrasena. Tu nombre es Bhadrasena, uno de los amigos de Kṛṣṇa que luchaba con Kṛṣṇa. Sí. No luches con Él. (risas) Tú eres Bhadrasena Dāsa; eres sirviente de Bhadrasena. Bhadrasena siempre desafiaba a Kṛṣṇa: “Oh, vamos”. (risas)
¿Él ha recitado el mantra, guru-mantra?
Devoto: Sí, sí.
Prabhupāda: Y alguna otra indicación que recibas de Tamāla Kṛṣṇa. Ven.
(japa) (al lado) ¿Qué ocurre?
¿Finalizado?
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine
Toma. ¿Conoces los principios regulativos? ¿Cuáles son?
Devota: No sexo ilícito, no juegos de azar, no intoxicación, no comer carne, ni huevos ni pescado.
Prabhupāda: No LSD. Y no LSD tampoco. (risas) Ven. Hare Kṛṣṇa.
Devoto: Kauśalyā.
Prabhupāda: ¿Eh?
Devoto: Kauśalyā. Kauśalyā.
Prabhupāda: ¿Gosalya?
Devoto: Kauśalyā, La madre del Señor Rāmacandra, Kauśalyā.
Prabhupāda: Oh, Kauśalyā. Kauśalyā. Tu nombre es Kauśalyā. K-a-u-s-a-l-y-a, Kauśalyā. Kauśalyā era el nombre de la madre del Señor Rāmacandra. Así que tienes que producir un Señor Rāmacandra, Kauśalyā. (risas) Lo has hecho... él ha hecho el...
Devoto (1): Él es iniciado.
Prabhupāda: Muy bien. Entonces estás iniciado. Ve. n
(japa) (pausa)
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine
Ven. ¿Cuál es tu nombre?
Devoto: Janmañjaya.
Prabhupāda: Tu nombre es Janmañjaya. Janman, j-a-n-m-a-n-j-a-y. Janmañjaya era el hijo de Mahārāja Parīkṣit, Sí, un gran vaiṣṇava rey de.... emperador del mundo. Así que tienes que servirle. Eso es todo. Ven.
(pausa)
- oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine
¿Cuál es su nombre?
Devoto: Tārā Dāsī.
Prabhupāda: Tārā Dāsī. T-a-r-a d-a-s-i, Tārā. Tārā era una de las gopīs.
Devotos: ¡Ah!
Prabhupāda: Sí. (pausa)
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine
Devoto: Sūri Dāsa. Sūri Dāsa.
Prabhupāda: Sūri Dāsa. S-u-r-i d-a-s, Sūri Dāsa. Sūri. Sūri significa devotos. El gran Devoto se llama sūri, o semidioses, sūri. Sūri Dāsa. Ven. ¿Conoces los principios regularivos? ¿Principios regulativos?
Sūri: No especular....
Prabhupāda: ¿No especulación?
Viṣṇujana: Juegos de azar.
Sūri: Juegos de azar. No juegos de azar, no intoxicación, no sexo ilícito y no comer carne ni huevos....
Prabhupāda: Sí, está bien. Muchas gracias. Hare Kṛṣṇa.
(japa) (pausa)
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine
Devoto: Joṭilā.
Prabhupāda: Tu nombre es Joṭilā. Sí. Joṭilā y Kutilā. (risas) Joṭilā era la suegra de Rādhārāṇī. (risas) Sí. Kṛṣṇa no era el esposo de Rādhārāṇī. Se supone que su esposo era otra persona. Ven. Ven. Y ¿tú te has inclinado? Ella lo ha hecho. Ven. No pasa nada. Existen diez tipos de ofensas, todos los que se han iniciado hoy deben evitar diez tipos de ofensas. ¿Cuáles son esas ofensas?
Tamāla Kṛṣṇa: “Uno: Blasfemar al devoto del Señor. Dos: Considerar al Señor y a otros semidioses en el mismo nivel o asumir que hay muchos dioses. Tres: Descuidar las órdenes del maestro espiritual. Cuatro: Minimizar la autoridad de los Vedas. Cinco: Interpretar los santos nombres de Dios. Seis: Cometer pecados con la excusa de estar cantando”.
Prabhupāda: Esto es algo muy peligroso. Al cantar el mantra Hare Kṛṣṇa se liberan de todas las reacciones pecaminosas. Pero debido a que el mantra Hare Kṛṣṇa anula todas las reacciones pecaminosas, eso no significa que uno deba continuar. No es así: van a la iglesia, confiesan sus pecados y todo queda ajustado o anulado, y luego, la siguiente semana, comienzan de nuevo sus actividades pecaminosas. No. Eso no está permitido. Eso no está permitido.
A Kṛṣṇa no debemos convertirlo en un agente para anular nuestras actividades pecaminosas. Eso no es servicio. En ese caso hacemos de Kṛṣṇa nuestro sirviente. Tenemos libertad para cometer toda clase de tonterías, y Dios se convierte en un agente para limpiarlas. ¿Qué es esa tontería? Eso no está permitido. Pueden, por error o de alguna manera, cometer algo equivocado, pero al cantar Hare Kṛṣṇa, desde este día todo queda apavitraḥ pavitro vā, todo queda terminado. Pero desde mañana, o inmediatamente después de esto, no más actividades pecaminosas.
Por eso este principio regulativo, estos cuatro princi... principios: sexo ilícito, consumo de carne, intoxicación y juegos de azar. Estos cuatro principios son la base de todas las actividades pecaminosas. Si se entregan a estas cuatro cosas, entonces están preparados para hacer cualquier tontería. Por eso, estas cuatro cosas deben detenerse de inmediato; así no habrá más oportunidad de actividades pecaminosas. Y al cantar Hare Kṛṣṇa, se mantienen siempre purificados. Māyā no los tocará, y serán elevados a la vida eterna y bienaventurada para disfrutar como las gopīs. Eso es todo. (japa)
Tamāla Kṛṣṇa: ¿Debo leer las otras cuatro, Prabhupāda?
Prabhupāda: Sí.
Tamāla Kṛṣṇa: “Siete: Instruir el nombre del Señor a los incrédulos”.
Prabhupāda: Sí, esta iniciación no es una campaña. No hacemos campaña diciendo: “Vuélvete nuestro discípulo”. Cualquiera que entienda: “Oh, esto es muy bueno”, si viene y dice: “Swāmījī, inícieme”, es bienvenido. Pero no hay campaña ni venta del mantra. No. No tenemos ese tipo de negocio. Le damos a todos la libertad de escuchar este canto del mantra Hare Kṛṣṇa sin ningún costo. Vamos de puerta en puerta, de calle en calle, diciendo: “Escucha y purifícate”.
Y si alguien quiere asociarse íntimamente con nosotros, lo recibimos con gusto. Pero no hacemos campaña. No tiene sentido. Si yo le pido artificialmente a alguien: “Vuélvete iniciado y...”, no, eso no permanecerá. Uno debe venir voluntariamente. Por lo tanto, como principio general, distribuimos este mantra Hare Kṛṣṇa. Pero si encontramos a alguien reacio, entonces nos volvemos indiferentes. No nos importa. Hay muchos otros.
¿Entonces?
Tamāla Kṛṣṇa: “Ocho: Comparar el santo nombre con la piedad material”.
Prabhupāda: Sí. Ahora, esta aactividad, esta ceremonia que está ocurriendo, no es una ceremonia material. Las ceremonias materiales, por supuesto... así como en nuestro país hay muchas pūjās, satyanārāyaṇa-kathā, cosas así. Su objetivo es obtener algún beneficio material. Esa clase de aactividad no es esta iniciación. Aquí no hay cuestión de obtener ningún beneficio material.
Aquí el proceso es volverse purificado y hacerse apto para entrar en el reino de Dios. Ese es el objetivo. No es que: “Por la iniciación, por cantar Hare Kṛṣṇa, ahora mi ingreso es de cien dólares—obtendré mil dólares”. No. No hay cuestión de cálculo en dólares. No es una filosofía de la codicia. Es la verdadera filosofía de la conciencia de Kṛṣṇa.
Entonces, ¿la siguiente?
Tamāla Kṛṣṇa: “Nueve: Estar distraído mientras se canta el santo nombre”.
Prabhupāda: Sí. Cuando canten, también deben escuchar. Eso es atención. Eso es yoga. Sus mentes deben estar concentradas en la vibración, “Hare Kṛṣṇa”. Están pensando en algo en la fábrica, en lo que está pasando, y cantando Hare Kṛṣṇa. No. No así. El canto debe ser escuchado por ustedes. Eso es atención, con atención.
Sí, continúa.
Tamāla Kṛṣṇa: La última, “Diez: Apego a las cosas materiales mientras se practica el canto”.
Prabhupāda: Sí. Bhaktiḥ pareśānubhavo viraktir anyatra syāt (SB 11.2.42).
Si al cantar ven que su amor por Kṛṣṇa está aumentando y su amor por la materia y el disfrute material está disminuyendo, entonces deben saber que están progresando. Si, como resultado del canto, aumentas sus deseos materiales, eso no es progreso. Eso es una ofensa. Uno debe saber: “Ahora estoy cantando con ofensas. Debo rectificarlo”. Deben probar si están aumentando su amor por Dios, Kṛṣṇa. Deben saber que estás avanzando.
Dos cosas no pueden ir juntas. Al igual que el hambre y el comer no pueden coexistir. Si realmente están comiendo, entonces el hambre debe disminuir, si realmente están comiendo. De la misma manera, si realmente están progresando espiritualmente, el resultado será que sus deseos materiales disminuirán, no que están siendo curados y la temperatura aumenta. No. Si realmente están siendo curados, la temperatura debe disminuir.
Si están en estado febril y están tomando medicinas, entonces la fiebre debe bajar. Este deseo material es una especie de enfermedad. Nunca se satisface. Pero la gente desea más, más, más, más, más... eso significa que la temperatura está aumentando. Y cuando la temperatura llega a 107 grados, se acaba la vida. Eso es todo.
Esta civilización material ha llegado al grado del calor atómico, ¿comprenden? Ahora todos tienen esta energía atómica, y todo va a terminar. Ese tipo de progreso no se necesita. En realidad, bhaktiḥ pareśānubhavo viraktir anyatra syāt (SB 11.2.42). La prueba...
Para saber si están progresando en la conciencia de Kṛṣṇa, deben examinarse a sí mismos, ver si sus deseos materiales están disminuyendo. Eso es todo. Porque en la etapa perfecta de la conciencia de Kṛṣṇa ya no hay deseos materiales. Svāmin kṛtārtho 'smi varaṁ na yāce (CC Madhya 22.42): “Ya no tengo ninguna demanda. Estoy completamente satisfecho”. Kṛṣṇa-bhakta niṣkāma ataeva śānta (CC Madhya 19.149).
Si desean śānti, paz verdadera, entonces deben volverse completamente conscientes de Kṛṣṇa —kṛṣṇa-bhakta niṣkāma— porque ya no tienen más deseos.
Y bhukti-mukti-siddhi-kāmī sakali aśānta. Y aquellos que son karmīs, que intentan elevar su posición material, todos ellos están perturbados. Y mukti, los que anhelan la liberación, también están perturbados. Y siddhi, aquellos yogīs que buscan alguna perfección material o mística, también están perturbados. Solo piensan: “¿Cómo puedo volverme tan liviano que pueda volar en el cielo?”. Sí. Y ¿qué son ustedes? Hay... tantas moscas vuelan en el cielo (risa). ¿Qué ganas con eso? Pero el necio dirá: “Oh, ahora estoy, desde el suelo, a tres pies de altura”. ¿Tres pies? Un pajarito pequeño está a cien pies de altura. ¿Qué es eso?
Todo eso son tonterías. No sigan tras esas tonterías. Bhukti-mukti-siddhi-kāmī. Bhukti significa esos trabajadores ordinarios, todo el día trabajando como burros, tomando un bocado de comida o a veces ni eso, pero trabajando duro. Siempre hay automóviles yendo por aquí, por allá, por allá, por allá, y por allá... esos son karmīs. Y los que se cansan del karma—”Ahora meditaré. Me volveré Dios”. ¿Comprenden? La misma enfermedad, aśānti. Y siddhi-kāmī, los que buscan poder místico: “Seré liviano. Seré grandioso. Lo que desee, de inmediato...”. Los yogīs pueden hacer eso.
Como les conté una historia, muy divertida. Un joven se fue de su casa y convivió con yogīs durante varios años. Luego, después de un tiempo, regresó a su aldea, y todos los amigos y familiares se reunieron: “Oh, estuviste tantos años con los yogīs. ¿Qué has aprendido?”. En realidad, los yogīs pueden hacer cosas maravillosas. Un yogī solía venir a nuestra casa. Era amigo de mi padre... mi padre lo respetaba. Nos dijo que en pocos minutos ellos podían recorrer varios cientos de millas. Simplemente tocaba a su Guru Mahārāja, se sentaba, y en unos segundos aparecía en otro lugar, a miles de millas de distancia. Los yogīs pueden hacer eso.
Entonces, un yogī regresó a su aldea, y toda la gente y los familiares lo rodearon: “¿Qué has aprendido, por favor?”. Él dijo: “He aprendido este poder místico: puedo caminar sobre el agua”. Esto se llama laghimā-siddhi, volverse tan liviano que uno puede volar por el aire o caminar sobre el agua. Entonces todos se volvieron curiosos: “Oh, muéstranos, por favor, un día”. Y él aceptó: “De acuerdo. Les mostraré ese día”.
Entonces un anciano dijo: “Mi querido amigo, has estado tanto tiempo con los yogīs y solo aprendiste un poder que vale dos centavos”. “¿Qué quieres decir?”. “Ahora tú caminarás sobre el agua, y yo pagaré dos centavos al barquero, él me llevará al otro lado (risa). Entonces, ¿qué ganaste? Has trabajado tanto y solo obtuviste algo que vale dos centavos”. ¿Comprenden?
Estos yogīs buscan algo que vale dos centavos (risa), aunque logren perfección. No hay... incluso si son perfectos... pero si no lo son, no son nada, simplemente necios. Pero incluso si son perfectos, eso vale dos centavos. ¿Comprenden? Pero aquí hay un sistema de yoga—vamos hacia Kṛṣṇa. Recuerden siempre esto.
Entonces, ¿cuál es lo último? No debemos estar distraídos. Este sistema de yoga, este sistema de bhakti-yoga, es el sistema de yoga más elevado. Incluso Brahmā... leerán todas estas cosas en nuestro libro Kṛṣṇa. Brahmā era tan poderoso. Quiso jugar con un poder místico. Se llevó a todos los pastorcillos amigos y a las terneras y vacas de Kṛṣṇa, solo para divertirse.
Y Kṛṣṇa creó de inmediato miles de pastorcillos. Este poder místico no tiene valor alguno. Si pueden obtener a Kṛṣṇa... al igual que la Madre Yaśodā y otros amigos. Como les hablé de Bhadrasena. Él desafiaba a Kṛṣṇa. Kṛṣṇa fue derrotado. Y cuando Kṛṣṇa fue derrotado, tuvo que cargar a su amigo sobre los hombros.
Esto es otra cosa. Y estar satisfechos con un poco de poder y un poco de influencia dentro de este mundo material, eso no es nada. Eso no vale nada. Tan pronto como este cuerpo termine, todo se termina. No tiene ningún valor. Solo... yam labdhvā cāparaṁ lābhaṁ manyate nādhikaṁ tataḥ. Traten de alcanzar algo que, al obtenerlo, ya no deseen nada más.
Todos estos yogīs, todos estos karmīs, todos estos jñānīs, no están en paz, porque están deseando algo, deseando algo. Mientras deseen algo, no puede haber paz. Recuerden eso. Cuando ya no haya más demandas, esa es la paz. Y eso solo es para el kṛṣṇa-bhakta, kṛṣṇa-bhakta niṣkāma (CC Madhya 19.149).
Porque él no tiene deseos. Ataeva śānta: “Por lo tanto, él está en paz”. Todos los demás tienen algún deseo. Este es el proceso. Progresar en la conciencia de Kṛṣṇa significa que sus deseos se volverán nulos. Eso es todo. Cuando lleguen a esa posición en la que sientan: “Ya no tengo ningún deseo”, svāmin kṛtārtho 'smi (CC Madhya 22.42): “Estoy completamente satisfecho, Kṛṣṇa”, entonces esa es su perfección. Así que traten de alcanzar esa posición. Ahora canten Hare Kṛṣṇa.
Oh, primero será el matrimonio. Ahora ofrece a esta joven. ¿Cómo se llama? ¿Dónde está la guirnalda? A todos estos grupos, denles guirnaldas. ¿Quién está a cargo? Muy bien. ¿Esta guirnalda fue primero ofrecida en el templo de Rādhā-Kṛṣṇa?
Tamāla Kṛṣṇa: ¿Primero ofrecida a Rādhā y Kṛṣṇa?
Prabhupāda: Sí, a los pies. Sí. ¿Eh?
Tamāla Kṛṣṇa: Aún no se ha hecho.
Prabhupāda: Entonces háganlo. Háganlo inmediatamente.
(pausa) Ahora entrega en caridad estas jóvenes a los muchachos.
Di... primero di su nombre.
Tamāla Kṛṣṇa: Sí.
Devoto: Jambavatī.
Tamāla Kṛṣṇa: Jambavatī.
Prabhupāda: Sí, “Mi hermana espiritual...”.
Tamāla Kṛṣṇa: Mi hermana espiritual Jambavatī...
Prabhupāda: “....que estaba a mi cuidado...”.
Tamāla Kṛṣṇa: ...que estaba a mi cuidado...
Prabhupāda: “....ahora te la entrego”.
Tamāla Kṛṣṇa: ...ahora te la entrego a... (inudible)... Dāsa.
Prabhupāda: Así que acéptala como tu esposa.
Tamāla Kṛṣṇa: ¿La aceptas como tu esposa?
Prabhupāda: Di: “Sí, la acepto”.
Devoto (2): Sí.
Prabhupāda: “Asumo la responsabilidad de ella durante toda su vida”. Sí. Y tú acepta: “Te acepto como mi esposo. Mantendremos la paz en cualquier circunstancia”. Di esto. Di: “Mantendremos la paz en cualquier circunstancia. Nunca estaremos separados, ni siquiera en condiciones difíciles”. Dilo también. Sí.
Devoto (2): Sí.
Prabhupāda: Ahora cambien sus guirnaldas. (los devotos cantan japa) Eso es todo. Sí. Ven a este lado. Ven a este lado, al lado izquierdo. Tú ve al lado derecho. De manera similar, entrégala.
Tamāla Kṛṣṇa: Janmañjaya, esta es mi hermana espiritual Tārā Dāsī. Deseo que la aceptes como tu esposa, que tomes responsabilidad por ella.
Prabhupāda: Di: “Sí, tomo responsabilidad por Tārā Dāsī durante toda su vida”. Dilo.
Janmañjaya: Tomo responsabilidad por Tārā Dāsī durante toda su vida.
Prabhupāda: Y tú di: “Te acepto como mi esposo”.
Tārā: Te acepto como mi esposo.
Prabhupāda: “Y deseo servirte durante toda mi vida”.
Tārā: Y deseo servirte durante toda mi vida.
Prabhupāda: “No habrá separación bajo ninguna condición”.
Tārā: No habrá separación bajo ninguna condición.
Prabhupāda: “Ejecutaremos juntos la conciencia de Kṛṣṇa”.
Tārā: Ejecutaremos juntos la conciencia de Kṛṣṇa.
Prabhupāda: Ahora cambien (la guirnalda). Cámbienla.
Devotos: Hare Kṛṣṇa. (japa)
Prabhupāda: Tú ven a este lado. Tú ven a este lado. Ven al lado izquierdo. Ven al lado izquierdo. Ahora cúbrela. De manera similar, hazlo aquí.
Tamāla Kṛṣṇa: Mi querido hermano espiritual Sūri Dāsa, esta es mi hermana espiritual Joṭilā Dāsī, y deseo que la cuides toda tu vida, que la aceptes como tu esposa y siempre la protejas, que nunca haya separación entre ustedes, que siempre la cuides con atención. ¿Lo harás?
Sūri: Sí.
Prabhupāda: Di: “Sí, tomo responsabilidad por Joṭilā Dāsī”. Dilo.
Sūri: Sí, tomo responsabilidad...
Prabhupāda: (Sūri Dāsa repitiendo) “Durante toda su vida. Durante toda su vida. No habrá separación bajo ninguna condición. En ninguna condición. Y ejecutaremos juntos la conciencia de Kṛṣṇa”. Juntos. Juntos. Sí. Ella te ayudará, y tú la ayudarás a ella. Eso es todo. Cámbienla. Sí, tú acepta diciendo: “Te serviré durante toda mi vida”.
Joṭilā: Sí, te serviré durante toda mi vida.
Prabhupāda: Sí. Continúa. Ahora cambien.
(pausa)
- apavitraḥ pavitro vā
- sarvāvasthāṁ gato 'pi vā
- yaḥ smaret puṇḍarīkākṣaṁ
- sa bahyābhyantaraṁ śuciḥ
- vande ahaṁ śrī-guru śrī-yuta-padakamalaṁ śrī-gurūn vaiṣṇavāṁś ca
- śrī-rūpaṁ sāgrajātaṁ saha-gaṇa-raghunāthānvitaṁ taṁ sa-jīvam
- sa advaitaṁ sāvadhūtaṁ parijana-sahitaṁ kṛṣṇa-caitanya-devaṁ
- śrī-rādhā-kṛṣṇa-pādān saha-gaṇa-lalitā-śrī-viśākhānvitāṁś ca
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- nama om viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya
- bhūtale śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine.
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- nama oṁ viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya bhū-tale
- śrīmate bhaktisiddhānta-sarasvatīti nāmine
- śrī-vārṣabhānavī-devī-dayitāya kṛpābdhaye
- kṛṣṇa-sambandha-vijñāna-dāyine prabhave namaḥ
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- namo gaura-kiśorāya sākṣād-vairāgya-mūrtaye
- vipralambha-rasāmbhode pādāmbujāya te namaḥ
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- namo bhaktivinodāya sac-cid-ānanda-nāmine
- gaura-śakti-svarūpāya rūpānuga-varāya te
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- gaurāvirbhāva-bhūmes tvaṁ nirdeṣṭā saj-jana-priyaḥ
- vaiṣṇava-sārvabhaumaḥ ṣrī-jagannāthāya te namaḥ
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- vāñchā-kalpatarubhyaś ca kṛpā-sindhubhya eva ca
- patitānāṁ pāvanebhyo vaiṣṇavebhyo namo namaḥ
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- namo mahā-vadānyāya kṛṣṇa-prema-pradāya te
- kṛṣṇāya kṛṣṇa-caitanya-nāmne gaura-tviṣe namaḥ
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- pañca-tattvātmakaṁ kṛṣṇaṁ bhakta-rūpa-svarūpakam
- bhaktāvatāraṁ bhaktākhyaṁ namāmi bhakta-śaktikam
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- he kṛṣṇa karuṇā-sindho
- dīna-bandho jagat-pate
- gopeśa gopikā-kānta
- rādhā-kānta namo 'stu te
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- jayatāṁ suratau paṅgor mama manda-mater gatī
- mat-sarvasva-padāmbhojau rādhā-madana-mohanau
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- dīvyad-vṛndāraṇya-kalpa-drumādhaḥ
- śrīmad-ratnāgāra-siṁhāsana-sthau
- śrīmad-rādhā-śrīla-govinda-devau
- preṣṭhālībhiḥ sevyamānau smarāmi
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- śrīmān rāsa-rasārambhī vaṁśī-vaṭa-taṭa-sthitaḥ
- karṣan veṇu-svanair gopīr gopīnāthaḥ śriye 'stu naḥ
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
- tapta-kāñcana-gaurāṅgi rādhe vṛndāvaneśvari
- vṛṣabhānu-sute devī praṇamāmi hari-priye
- Svāhā. Svāhā. Svāhā.
Ahora levántense. Tomen uno... (inaudible)... levántense. Levántense.
- namo brahmaṇya-devāya
- go-brāhmaṇa-hitāya ca
- jagad-dhitāya kṛṣṇāya
- govindāya namo namaḥ
(3 veces)
Devotos: Hare Kṛṣṇa! ¡Hari bol!
- nama om viṣṇu-pādāya kṛṣṇa-preṣṭhāya
- bhūtale śrīmate bhaktivedānta-svāmin iti nāmine.
Prabhupāda: Ahora canten Hare Kṛṣṇa.
Devotos: ¡Hare Kṛṣṇa! ¡Hari bol!
(kīrtana) (los devotos ofrecen reverencias) (fin)
- ES/1969 - Clases
- ES/1969 - Clases y conversaciones
- ES/1969 - Clases, conversaciones y cartas
- ES/1969-10 - Clases, conversaciones y cartas
- ES/Clases - Estados Unidos
- ES/Clases - Estados Unidos, Los Angeles
- ES/Clases, conversaciones y cartas - Estados Unidos
- ES/Clases, conversaciones y cartas - Estados Unidos, Los Angeles
- ES/Clases - Ceremonias matrimonio
- ES/Clases - Iniciaciones
- ES/Archivos de audio de 45.01 a 60.00 minutos
- ES/Todas las páginas en español